De conferentie is afgelopen en we hebben nog een dag. Lekker uitslapen, uitgebreid ontbijten en de stad in. Na een boekwinkel waarvan ik voornemens was niets te kopen, met een boek "Theologies of African Women"naar butien. Op naar het slavernijmuseum. Een onderdeel wat niet is opgenomen in de canon van de Nederlandse geschiedenis, maar daar wel een stevige zwarte bladzij in zou moeten zijn. 6 jaar nadat de eerste Nederlanders voet aan wal zetten in Zuid-Afrika begonnen de slaventransporten naar Kaapstad. Mensen uit allerlei delen van Afrika en Azie werden slaaf gemaakt om Kaapstad en haar omgeving te ontwikkelen. 150 jaar lang is dit doorgegaan. In dit museum was ook een tentoonstelling over Mandela en zijn rol in de afschaffing van apartheid.
Verder de stad door gestruind. In 5 minuten loop je van een Afrikaanse markt tussen het station en stadhuis waar je de armoede om je heen ziet naar een winkelstraat met Woolworths. Een wereld van verschil in 5 minuten, en dan zijn dit nog niet eens de extremen.
Op naar the Waterfront, daar aankomend kijken of we nog naar Robbeneiland kunnen, wetend dat de kaartjes uitverkocht zijn. We raken in gesprek met de vrouw die de theatergroep op de conferentie leidde en zij heeft kaartjes over! En sprint naar het pinautomaat en de boot op. Boeiend om de verhalen te horen van oud politiek gevangenen over hun ervaringen op Robbeneiland. Een mooi uitzicht op Kaapstad, het is heerlijk weer. En een kijkje in de gevangenis. Met 60 mensen in een cel, op niet meer dan een dun matje en een kwart deken. Verschillen die er zelfs in de gevangenis gemaakt werden tussen bevolkingsgroepen. Mensen die zelfs geen schoenen, sokken, lange broeken en jassen mochten dragen, weer of geen weer, alleen omdat hun afstamming anders was. Ongelofelijk hoe de apartheid en de manier van gevangenschap nog zolang heeft kunnen doorgaan. Indrukwekkend om te weten dat Mandela en veel van zijn `collega´s` niet verbitterd zijn geraakt maar krachtiger zijn geworden in deze lange perioden van gevangenschap.
Terug naar het hotel, de bus staat al klaar en op weg naar het vliegveld waar we andere weer veel andere conferentiegangers tegen komen. Om 23.55 is het terug naar Schiphol na een indrukwekkende tijd in Kaapstad.
Welkom op mijn blog. Vorig jaar ben ik naar de Lausanne conferentie in Kaapstad geweest. Een goede reden om mijn blog op te schonen en opnieuw te starten. Hier vind je mijn ervaringen van de conferentie en misschien later meer! De praktijk is dat ik vooral met Twitter en Facebook werk!
28 oktober 2010
De laatste conferentiedag
Zondagochtend de laatste bijbelstudie, nu over Efeze 6 'de geestelijke wapenrusting'. Ramez en Rebecca Atallah gingen hierbij in op de wapenrusting als essentiële waarden: waarheid, gerechtigheid en vrede; als essentiële overtuigingen: geloof en verlossing en essentiële bronnen: Woord en gebed geleid door de Geest. Ik blijf met mijn pacifistische trekken toch altijd wat worstelen met het woord wapenrusting. Er over doorpratend kwamen er iemand met de opmerking dat het vooral defensieve wapens zijn en vooral heel anders dan onze eigen "harde wapens". Gaan we geleid door angst ons keihard verdedigen of gaan we zonder angst met deze waarden, overtuigingen en bronnen gesprekken aan? Wat betekent dit voor verzoening tussen mensen, bevolkingsgroepen, landen. Actueel in gemeenten, in onze omgeving, in ons land, in Europa. We sluiten onze tafelgroep af met gebed, foto's en adressen uitwisselen.
's Middags een ontmoeting met de andere Nederlanders. Ervaringen uitgewisseld en vooral gehad over wat we mee willen nemen, waar we verder over na willen denken in Nederland. Een paar punten: partnership, discipelschap, verzoening en verbinding, eenheid in verscheidenheid, vriendschap en relaties enz. We komen er op terug!
In de avond een indrukwekkende slotviering met avondmaal. Mooie liederen, mooie teksten, mooie beelden. Goed om zo samen de maaltijd van de Heer te vieren, bijzonder om dit te mogen delen met zoveel broeders en zusters met zoveel verschillende achtergronden. Nog nooit eerder van iemand in een Schotse kilt het brood ontvangen ;-). Aan het einde van de viering werden we uitgezonden naar onze plekken. Gaaf!
's Middags een ontmoeting met de andere Nederlanders. Ervaringen uitgewisseld en vooral gehad over wat we mee willen nemen, waar we verder over na willen denken in Nederland. Een paar punten: partnership, discipelschap, verzoening en verbinding, eenheid in verscheidenheid, vriendschap en relaties enz. We komen er op terug!
In de avond een indrukwekkende slotviering met avondmaal. Mooie liederen, mooie teksten, mooie beelden. Goed om zo samen de maaltijd van de Heer te vieren, bijzonder om dit te mogen delen met zoveel broeders en zusters met zoveel verschillende achtergronden. Nog nooit eerder van iemand in een Schotse kilt het brood ontvangen ;-). Aan het einde van de viering werden we uitgezonden naar onze plekken. Gaaf!
24 oktober 2010
integriteit
Vandaag vooral een heel sterk ochtendprogramma. We beginnen met een Bijbeltudie over Ef 4:16-6:9 waarbij Calisto Odede de nadruk legt op wandelen: niet zoals de heidenen, in liefde, als kinderen van het licht, als wijzen. Ideeen voor een preek! Vervolgens een verhaal van Chris Wright over nederigheid, integriteit en eenvoud tegenover macht, succes en hebzucht. Krachtig! We praten hier over door in onze tafelgroep en we starten daarbij met praten over prosperity gospel waar we ook een verhaal ove rhebben gehoord hoe dit in Afrika op sommige plekken gepreekt wordt. Wij zeggen allemaal dat dit inderdaad ook op verschillende plekken in Europa en USA gepreekt wordt maar niet in onze gemeenten. Tot mijn Deense groepsgenoot zegt: wij verkondigen het niet, wij leven het! Dat komt binnen.
's Middags eerst bij een lezing over de rol van mannen en vrouwen in zending binnengelopen. Een papier in handen gekregen en toen dacht ik, dit verhaal ken ik al, laat ik maar wat uitdagenders zoeken. Zo terecht gekomen bij een verhaal over homosexualiteit, waarheid en genade. Hier trof mij heel erg het verhaal van een Zuid Amerikaanse man die zijn leven met ons deelde. Als kind uit een onveilig gezin tot geloof gekomen, evangelisatiewerk gaan doen, tot 4 x toe uit evangelistatie werk of uit een seminarium "gekickt" toen hij voorzichtig zijn homosexualiteit in een pastorale situatie ter sprake bracht. Vervolgens dacht "ik ben lost, laat ik daar dan ook maar voor gaan". En nu vertelde over zijn geloofservaring jaren later: Christus houdt van mij en vraagt mij op die liefde antwoord te geven, niet door naar de kerk te gaan, mijn relatie op te geven, enz. maar door zijn liefde tot me door te laten dringen. Een indrukwekkend verhaal, mooi dat deze man zo open zijn verhaal vertelde, waar misschien wel oud collega's bij waren. Kortom een spannende bijeenkomst voor Lausanne, goed dat dit thema aan de orde gesteld wordt, met bijdragen uit de USA, Zuid-Amerika, Afrika en Azie.
's Avonds vooral een gebedstijd, die in een vreselijk hurrytempo ging. Morgen al weer de laatste dag
's Middags eerst bij een lezing over de rol van mannen en vrouwen in zending binnengelopen. Een papier in handen gekregen en toen dacht ik, dit verhaal ken ik al, laat ik maar wat uitdagenders zoeken. Zo terecht gekomen bij een verhaal over homosexualiteit, waarheid en genade. Hier trof mij heel erg het verhaal van een Zuid Amerikaanse man die zijn leven met ons deelde. Als kind uit een onveilig gezin tot geloof gekomen, evangelisatiewerk gaan doen, tot 4 x toe uit evangelistatie werk of uit een seminarium "gekickt" toen hij voorzichtig zijn homosexualiteit in een pastorale situatie ter sprake bracht. Vervolgens dacht "ik ben lost, laat ik daar dan ook maar voor gaan". En nu vertelde over zijn geloofservaring jaren later: Christus houdt van mij en vraagt mij op die liefde antwoord te geven, niet door naar de kerk te gaan, mijn relatie op te geven, enz. maar door zijn liefde tot me door te laten dringen. Een indrukwekkend verhaal, mooi dat deze man zo open zijn verhaal vertelde, waar misschien wel oud collega's bij waren. Kortom een spannende bijeenkomst voor Lausanne, goed dat dit thema aan de orde gesteld wordt, met bijdragen uit de USA, Zuid-Amerika, Afrika en Azie.
's Avonds vooral een gebedstijd, die in een vreselijk hurrytempo ging. Morgen al weer de laatste dag
22 oktober 2010
Prioriteiten
Vandaag staat de dag in het teken van prioriteiten. We starten met een bijbekstudie uit Ef 4, waar we het in onze tafelgroep hebben over liefde en waarheid die niet tegenover elkaar staan, of elkaar aanvullen maar samen op gaan in groei -hopelijk dan ;-). Onze Amerikanen uit de groep zijn er niet en het wordt dus een Noord- Europees onderonsje. Het valt me wel op dat er veel raakvlakken zijn met de Noren en Denen. Een opmerking van de inleider van vanochtend, Vaughan Roberts: Liefde voor mensen die hetzelfde zijn is makkelijk, liefde voor mensen die anders zijn is uitzonderlijk, liefde voor mensen die ons haten is revolutionair. Vervolgens komt er een verhaal over Unreached peoples met allemaal cijfers en diagrammetjes waar in onze groep snel gehakt van wordt gemaakt, cijfers die niet kloppen. Op zich wel goed om na te denken over de vraag welke groepen zou je willen bereiken, maar om daar in 4 minuten een belofte over te doen is niet realistisch.
Tussen de middag een Baptisten ontmoeting. Gesprekken met Baptisten uit Japan, India en USA. Leuk om even wat verhalen te delen, en dan weer snel verder naar de volgende bijeenkomst. Een verhaal over grote steden. Tim Keller komt met een praktisch lijstje waar ik veel in herken. Leuk om over door te praten. Een volgende inleider gaat in op etnische conflicten in gemeenten. Boeiend. De manier hoe er op etnische conflicten gereageerd wordt is niet zoveel anders als er op andere conflicten wordt gereageerd. Tribalisme is ons kennelijk niet vreemd, en ligt niet helemaal aan etniciteit, ook aan andere groepsculturen. Dan sukkel ik bijna in slaap tot de volgende inleider Raineer Chu, een aantal prikkelende opmerkingen maakt en twee manieren van kerk- zijn tegenover elkaar zet en met elkaar relateert: de pyramide bouwers: top-down, en de relatiebouwers, down-up. Hij zegt: armoede is niet het probleem, hebzucht is wel het probleem. Het is niet zo dat armen rijken nodig hebben, maar rijken armen, en zo gaat hij nog even door. Goed om verder over na te denken...
Dan nog een workshop over identiteit gerelateerd aan muziek, film en sociale media. Opnieuw leuke gesprekken tussendoor en dan alweer de start van het avondprogramma waarin Afrika en jongeren centraal staan. Swingende muziek, een leuke hiphopgroep en afwisselende presentaties.
Tussen de middag een Baptisten ontmoeting. Gesprekken met Baptisten uit Japan, India en USA. Leuk om even wat verhalen te delen, en dan weer snel verder naar de volgende bijeenkomst. Een verhaal over grote steden. Tim Keller komt met een praktisch lijstje waar ik veel in herken. Leuk om over door te praten. Een volgende inleider gaat in op etnische conflicten in gemeenten. Boeiend. De manier hoe er op etnische conflicten gereageerd wordt is niet zoveel anders als er op andere conflicten wordt gereageerd. Tribalisme is ons kennelijk niet vreemd, en ligt niet helemaal aan etniciteit, ook aan andere groepsculturen. Dan sukkel ik bijna in slaap tot de volgende inleider Raineer Chu, een aantal prikkelende opmerkingen maakt en twee manieren van kerk- zijn tegenover elkaar zet en met elkaar relateert: de pyramide bouwers: top-down, en de relatiebouwers, down-up. Hij zegt: armoede is niet het probleem, hebzucht is wel het probleem. Het is niet zo dat armen rijken nodig hebben, maar rijken armen, en zo gaat hij nog even door. Goed om verder over na te denken...
Dan nog een workshop over identiteit gerelateerd aan muziek, film en sociale media. Opnieuw leuke gesprekken tussendoor en dan alweer de start van het avondprogramma waarin Afrika en jongeren centraal staan. Swingende muziek, een leuke hiphopgroep en afwisselende presentaties.
Day off
Na 3 dagen een intensieve conferentie gisteren een dag vrij. Met 4 anderen op verkenning door de wijnlanden in de omgeving van Kaapstad, mooie rit, boeiende gesprekken en genoten van het goede van het leven. Tussen de wijnboerderijen en Stellenbosch ook naar een monument van de vrijlating van Mandela. Vervolgens een snelle toer door Stellenbosch, mooie plek, leuke winkeltjes, zo vanuit de auto te zien. Dan nog wijnkelders bekijken, nog een keer wijnproeven en daar een "wijnfabriek" lopen. Wel een vreemde wereld hier eigenlijk, veel rijkdom en luxe en aan de andere kant rijdt je ook soms tussen sloppenwijken door en zie je kinderen voetballen op een braakliggend veld.
Dan nog naar een Afrikaanse markt om souvenirs te kopen. Goed afgedongen en iets moois gekocht (wat, is een verrassing). Het is tegen sluitingstijd, dus alles wordt tegen closing prices aangeboden, of deze echt anders zijn weten we niet. Al koffie drinkend zien we de marktkooplui de markt opruimen, hun boeltje pakken en deze op bewonderenswaardige wijze verslepen naar de opslagruimte. Wij Nederlanders staan dan aan de kant met onze goede tips hoe dit efficienter aan te pakken.
Op naar the Waterfront waar we nog een aantal andere Nederlanders en een ZuidAfrikaanse Surinamer begroeten en gezellig eten. Opnieuw leuke gesprekken over de activiteiten van vandaag, politieke issues, onze werkzaamheden en integral mission. Lekker zo'n dag wat anders, geeft energie voor de volgende dagen.
Dan nog naar een Afrikaanse markt om souvenirs te kopen. Goed afgedongen en iets moois gekocht (wat, is een verrassing). Het is tegen sluitingstijd, dus alles wordt tegen closing prices aangeboden, of deze echt anders zijn weten we niet. Al koffie drinkend zien we de marktkooplui de markt opruimen, hun boeltje pakken en deze op bewonderenswaardige wijze verslepen naar de opslagruimte. Wij Nederlanders staan dan aan de kant met onze goede tips hoe dit efficienter aan te pakken.
Op naar the Waterfront waar we nog een aantal andere Nederlanders en een ZuidAfrikaanse Surinamer begroeten en gezellig eten. Opnieuw leuke gesprekken over de activiteiten van vandaag, politieke issues, onze werkzaamheden en integral mission. Lekker zo'n dag wat anders, geeft energie voor de volgende dagen.
20 oktober 2010
wereldgodsdiensten
Vandaag stonden de wereldgodsdiensten centraal, of eigenlijk vooral christenen die als minderheden leven in landen waar Islam of Hindoeisme de grootste godsdienst is. Verhalen van mensen die vanuit Islam of Hindoeisme tot geloof in Jezus komen. Vanochtend eerst een bijbelstudie met John Piper over Ef. 2. Vervolgens een aantal verhalen van mensen waarbij iemand de opmerking maakte: Er zijn geen gesloten landen, er zijn wel landen waar wij niet bereid zijn naar toe te gaan. Gesproken over waarom je je geroepen voelt/weet om iets te gaan doen wat risicovol is. Doe je het voor God, voor jezelf of voor de ander? En hoe verhoudt dit zich tot elkaar? Plenair waren het grote verhalen, voor ons erg ver weg staand. Iemand maakte de opmerking dat dit ook grote verhalen zijn voor de meeste mensen in landen waar vervolging is. De meeste vervolging bestaat uit geen baan kunnen vinden, geen scholing kunnen doen, buitengesloten worden door mensen in je omgeving. Groot genoeg, misschien wel meer herkenbaar ook in onze situaties.
Vervolgens een bijeenkomst over globalisatie gevolgd, niet vernieuwend en boeiend. Tussendoor nog een lunchbijeenkomst voor missional church pastors, ook meer een opsomming van verhalen met cijfers die erg ver weg staan, geen ideeen over hoe. Werd geleid door een old boys network. Dat old boys network zie je wel vaker op het podium. Ik mis dan de creatieve vernieuwingen van jongeren en de inbreng van vrouwen. Daarna nog een dialoog over mission in postchristian Europe. Ik was benieuwd, de inleiding viel wat tegen, het gesprek was echter zeer boeiend. Veel herkenning als je kijkt naar verhalen uit de UK, Noorwegen en Belgie. Behoefte om er dieper op in te steken .
's Avonds een verhaal van Tim Keller over megacities, niet nieuw, wel inspirerend. Met name zijn verhaal over hoe Abraham voor Sodom en Gomorra opkwam maakte indruk. Het ging Abraham niet alleen om Lot, ook om de stad en haar inwoners.
Daarna nog even met wat Nederlanders de dag afgesloten, nu lekker slapen en morgen een dag vrij. Even alle verhalen laten zakken en op verkenning in de omgeving.
Vervolgens een bijeenkomst over globalisatie gevolgd, niet vernieuwend en boeiend. Tussendoor nog een lunchbijeenkomst voor missional church pastors, ook meer een opsomming van verhalen met cijfers die erg ver weg staan, geen ideeen over hoe. Werd geleid door een old boys network. Dat old boys network zie je wel vaker op het podium. Ik mis dan de creatieve vernieuwingen van jongeren en de inbreng van vrouwen. Daarna nog een dialoog over mission in postchristian Europe. Ik was benieuwd, de inleiding viel wat tegen, het gesprek was echter zeer boeiend. Veel herkenning als je kijkt naar verhalen uit de UK, Noorwegen en Belgie. Behoefte om er dieper op in te steken .
's Avonds een verhaal van Tim Keller over megacities, niet nieuw, wel inspirerend. Met name zijn verhaal over hoe Abraham voor Sodom en Gomorra opkwam maakte indruk. Het ging Abraham niet alleen om Lot, ook om de stad en haar inwoners.
Daarna nog even met wat Nederlanders de dag afgesloten, nu lekker slapen en morgen een dag vrij. Even alle verhalen laten zakken en op verkenning in de omgeving.
Verzoening
Een mooie dag gisteren, het thema was verzoening, waarbij met name ook de verzoening tussen mensen en bevolkingsgroepen centraal stond. Indrukwekkende verhalen van vrouwen uit Afrika en India, een Palestijn en een Jood. We begonnen met een opening over Efeziers 2 van Ruth Padilla, een krachtige vrouw met een goed verhaal waarin zij opriep tot herstel van relaties tussen mensen, groepen, naties, sexen. Die gelijkwaardigheid werd benadrukt door verhalen van Dalits in India, de groep outcasts en dat zij juist in hun christen zijn voor het eerst gezien worden als mens, als iemand, als persoon. We weten wel dat dit bij Dalits zo is, maar een persoonlijk verhaal komt veel steviger binnen.
In gesprekken en lezingen over verzoening kwam ook onze eigen geloofwaardigheid en integriteit naar voren. Som is het makkelijker eerst de tuin van een ander schoon te vegen, maar het begint bij onszelf! Een aantal mensen benadrukken dat de verlossing door Christus niet compleet is zonder verzoening met anderen. Goed om daar eens bij stil te staan.
De situatie van Rwanda werd geschetst, 'wat was er aan de hand dat het tot genocide kon komen? Er werd verteld over de rol die christenen in de verzoeningsperiode op zich namen. Dat klinkt dan allemaal simpel, maar zijn zeer langdurige processen. In een worshop over etnische conflicten ging het ook over of het mogelijk is etnische conflicten te voorkomen en hoe dan? Zou CapeTown iets moeten zeggen over de rol die christenen hierin kunnen hebben? Dient zij een profetische stem te hebben? Hierbij kwamen woorden als gelijkwaardigheid, openheid, elkaar leren kennen en beschermen van minderheden aan de orde. Kijkend naar de situatie in Nederland geeft dit wel aanknopingspunten om verder over te denken. In plaats van denken in tegenstellingen, was deze dag wel een oproep om te verbinden en waar nodig te verzoenen.
In gesprekken en lezingen over verzoening kwam ook onze eigen geloofwaardigheid en integriteit naar voren. Som is het makkelijker eerst de tuin van een ander schoon te vegen, maar het begint bij onszelf! Een aantal mensen benadrukken dat de verlossing door Christus niet compleet is zonder verzoening met anderen. Goed om daar eens bij stil te staan.
De situatie van Rwanda werd geschetst, 'wat was er aan de hand dat het tot genocide kon komen? Er werd verteld over de rol die christenen in de verzoeningsperiode op zich namen. Dat klinkt dan allemaal simpel, maar zijn zeer langdurige processen. In een worshop over etnische conflicten ging het ook over of het mogelijk is etnische conflicten te voorkomen en hoe dan? Zou CapeTown iets moeten zeggen over de rol die christenen hierin kunnen hebben? Dient zij een profetische stem te hebben? Hierbij kwamen woorden als gelijkwaardigheid, openheid, elkaar leren kennen en beschermen van minderheden aan de orde. Kijkend naar de situatie in Nederland geeft dit wel aanknopingspunten om verder over te denken. In plaats van denken in tegenstellingen, was deze dag wel een oproep om te verbinden en waar nodig te verzoenen.
19 oktober 2010
Truth
Vandaag is de conferentie echt van start gegaan. 'sOchtends met kleine groepen over Efeziers 1. Het gesprek gaat in de inleidingen erg over proclamatie van de waarheid. Onder andere in relatie met pluralisme. Michael Herbst spreekt mij wel aan met zijn verhaal wat niet nieuw is, maar wel zegt: Hoe leeft Jezus de waarheid uit. True life zijn woorden die daarbij opvallen. Oss Guiness heeft het erg over de weg van Jezus volgen om zo te leven in waarheid.
's Middags een lezing in een kleinere groep, zo'n 1000 mensen, over dogma and diversity. Ik had natuurlijk ook een luchtiger thema kunnen kiezen, maar dit spreekt mij het meeste aan. Een stevige inleiding van Robert Calvert waarbij wel een aantal tegenstellingen neergezet worden die voor mij niet altijd tegenstellingen zijn, zoals evangelical- pluralistic. Maar goed wel boeiend genoeg om over na te denken,. Daarnaast ook de vraag hoe gaan we om met pluralisme: zoeken we het in bevestiging in traditie of in missionair engagement, of alles wat daar tussen ligt.
Aansluitend een Europese bijeenkomst waar we ook de andere Nederlanders ontmoeten, samen eten en mooie gesprekken hebben. 's Avonds een multimediale bijeenkomst met de nadruk op Azie. De Chinese delegatie heeft geen uitreisvisa gekregen en is er dus niet bij. De avond staat in het teken van de vervolgde kerk en vooral het verhaal van een 18 jarig meisje, geboren in NoordKorea maakt diepe indruk. Een meisje wat zoveel meegemaakt heeft, haar ouders is verloren en nu aangeeft Jezus te willen volgen en politicologie te willen studeren om invloed te kunnen hebben in haar land van herkomst. Heel bijzonder om zo'n verhaal te horen.
's Middags een lezing in een kleinere groep, zo'n 1000 mensen, over dogma and diversity. Ik had natuurlijk ook een luchtiger thema kunnen kiezen, maar dit spreekt mij het meeste aan. Een stevige inleiding van Robert Calvert waarbij wel een aantal tegenstellingen neergezet worden die voor mij niet altijd tegenstellingen zijn, zoals evangelical- pluralistic. Maar goed wel boeiend genoeg om over na te denken,. Daarnaast ook de vraag hoe gaan we om met pluralisme: zoeken we het in bevestiging in traditie of in missionair engagement, of alles wat daar tussen ligt.
Aansluitend een Europese bijeenkomst waar we ook de andere Nederlanders ontmoeten, samen eten en mooie gesprekken hebben. 's Avonds een multimediale bijeenkomst met de nadruk op Azie. De Chinese delegatie heeft geen uitreisvisa gekregen en is er dus niet bij. De avond staat in het teken van de vervolgde kerk en vooral het verhaal van een 18 jarig meisje, geboren in NoordKorea maakt diepe indruk. Een meisje wat zoveel meegemaakt heeft, haar ouders is verloren en nu aangeeft Jezus te willen volgen en politicologie te willen studeren om invloed te kunnen hebben in haar land van herkomst. Heel bijzonder om zo'n verhaal te horen.
18 oktober 2010
Veel indrukken vandaag
Vanochtend op weg naar de Anglicaanse Kerk in het centrum, de kerk van Desmond Tutu. Voorde ingang komen we Wout van Laar en Nelly van Kampen van de Nederlandse Zendingsraad tegen waar we de verdere dag mee optrekken. Mooie liturgie met mooie teksten van zowel liederen als gebeden. Een preek met aanknopingspunten waar ik me nog eens verder in wil verdiepen: geloof als zwaartekracht. Daarna een rondleiding voor al die Lausannegangers in de kelders over de rol van de kerk in de veranderingen in Zuid- Afrika. Onder de koffie hebben we het vooral over de veranderingen waar ook kerken een rol speelden in 1989: val van Muur, mars in Kaapstad.
Vervolgens lunchen in The Waterfront, onder gejodel en "Tulpen uit Amsterdam" uit een nabijgelegen bierstube gingen de gesprekken over ontwikkelingen in Angola, Chili en Zuid-Afrika.Dat is wel echt Kaapstad. Al die culturen die zich met elkaar mengen en door elkaar heen lopen.
Daarna snel naar het congrescentrum voor de aftrap. Ik zit in een tablegroup met mensen uit de USA en verder Scandinavie. Niet superinternationaal, ik hoop dat we wel stevig door kunnen praten over secularisatie en postmodernisme. Vervolgens het openingsprogramma met veel beeld en vooral indrukwekkende verhalen over Afrika, Azie en Latijns Amerika in de afgelopen eeuw. Veel indrukken en vragen, dat laatste bewaar ik voor later (staan nu ergens opgeschreven). Morgen weer een dag.
Vervolgens lunchen in The Waterfront, onder gejodel en "Tulpen uit Amsterdam" uit een nabijgelegen bierstube gingen de gesprekken over ontwikkelingen in Angola, Chili en Zuid-Afrika.Dat is wel echt Kaapstad. Al die culturen die zich met elkaar mengen en door elkaar heen lopen.
Daarna snel naar het congrescentrum voor de aftrap. Ik zit in een tablegroup met mensen uit de USA en verder Scandinavie. Niet superinternationaal, ik hoop dat we wel stevig door kunnen praten over secularisatie en postmodernisme. Vervolgens het openingsprogramma met veel beeld en vooral indrukwekkende verhalen over Afrika, Azie en Latijns Amerika in de afgelopen eeuw. Veel indrukken en vragen, dat laatste bewaar ik voor later (staan nu ergens opgeschreven). Morgen weer een dag.
16 oktober 2010
Kaap de Goede Hoop
Ondertussen wordt het drukker in het hotel. Bij het ontbijt zie ik mensen met naamtags en CapeTown tassen. Moeten wij kennelijk ook nog ergens vandaan halen, morgen maar doen. Mensen uit veel verschillende landen, wat ik zo snel zag: Canada, Armenie, India, Ethiopie, Peru, en andere Afrikaanse en Zuid-Amerikaanse landen.
Vandaag weer een dag sightseeen. Nu wat verder weg, met een kleine groep richting Kaap de Goede Hoop. Een bijzonder mooie rit met veel plekken om te stoppen. Een kop koffie met zicht op een zeehond, verderop een mooi uitzicht over de Atlantische oceaan. Lange en lege stranden, het water is veel te koud om te zwemmen. Onderweg komen we een King of Kings Baptist Church tegen. Een foto gemaakt voor onze Amserdamse broeders en zusters. Tegen de middag komen we aan bij Cape Point. Nee,niet de lift, wel een stuk klimmen naar Cape Point om daar van het uitzicht te genieten. Echt indrukwekkend, het gevoel bijna aan het einde van de wereld te staan. Zoveel is er niet meer ten zuiden van dit punt. Bordjes met afstanden: bijna 10.000 km naar Amsterdam, naar Sydney zelfs 12.000! Op de terugweg langs een pinguinkolonie en dan een lange route de stad in. 7 miljoen mensen! 15 jaar geleden waren dat er 2 miljoen. Ongelofelijk hoe snel die stad gegroeid is.
Vanavond nog even de stad in, het ijs is bijna net zo duur als de maaltijd (die is goedkoop), proeven van de sfeer in Longstreet, een straat die bekend staat om de Afrikaanse winkels. Morgen weer verder, dan gaat de conferentie echt beginnen!
Vandaag weer een dag sightseeen. Nu wat verder weg, met een kleine groep richting Kaap de Goede Hoop. Een bijzonder mooie rit met veel plekken om te stoppen. Een kop koffie met zicht op een zeehond, verderop een mooi uitzicht over de Atlantische oceaan. Lange en lege stranden, het water is veel te koud om te zwemmen. Onderweg komen we een King of Kings Baptist Church tegen. Een foto gemaakt voor onze Amserdamse broeders en zusters. Tegen de middag komen we aan bij Cape Point. Nee,niet de lift, wel een stuk klimmen naar Cape Point om daar van het uitzicht te genieten. Echt indrukwekkend, het gevoel bijna aan het einde van de wereld te staan. Zoveel is er niet meer ten zuiden van dit punt. Bordjes met afstanden: bijna 10.000 km naar Amsterdam, naar Sydney zelfs 12.000! Op de terugweg langs een pinguinkolonie en dan een lange route de stad in. 7 miljoen mensen! 15 jaar geleden waren dat er 2 miljoen. Ongelofelijk hoe snel die stad gegroeid is.
Vanavond nog even de stad in, het ijs is bijna net zo duur als de maaltijd (die is goedkoop), proeven van de sfeer in Longstreet, een straat die bekend staat om de Afrikaanse winkels. Morgen weer verder, dan gaat de conferentie echt beginnen!
15 oktober 2010
op reis en in Kaapstad
Ondertussen zo'n 20 uur in Kaapstad. Gisteren een kleine 12 uur gevlogen in een vliegtuig met meerdere conferentiegangers. Uren over de Sahara gevlogen, ik wist niet dat die zo groot was. Elk half uur na buiten gekeken en nog steeds zand. Mooie gesprekken met Gerard, unieraadslid zending en diaconaat en met iemand van de Spaanse Evangelische Alliantie. Mooi om overeenkomsten en verschillen te zien die spelen in Nederland en Spanje. Daarnaast veel lezen, boeiende artikelen uit Evangelical Review of Theology, oct 2010. Mn het stuk over de zendingsconferentie in Edinburgh 1910 is boeiend als het gaat om "eenheid" en een boeiend stuk over emerging church. Daarnaast om me een beetje voor te bereiden op Zuid Afrika het boek Tikkop van Ariaan van Dis.
Vandaag de stad verkennen ofwel de toerist uithangen. Vanuit het hotel de stad in gelopen richting "The Waterfront". Een mooie plek aan het water met oude en nieuwe boten en hippe restaurants. Lekker geluncht met een mix van miereneter (erg aan te bevelen!), een of ander rund en struisvogel. Het is wel gek om zo hier te zijn, op een plek in Afrika waar Westerse invloeden zo aanwezig zijn. Als je Afrikaanse huizen ziet in de stad herken je daar boven de veranda's ook de Nl klokgevels in. Vervolgens naar de Tafelberg, helaas was de lift naar boven gesloten en vonden we 3 uur lopen naar boven wel veel. Teruggelopen naar de binnenstad. Maf om zo door de wijken te lopen. Een wijk met fraaie huizen en tuinen maar verschrikkelijk beveiligd. Nog even een organic shop in waar ze zelfs biologisch hondenvoer verkochten! Op naar een park waar de eekhoorns en duiven je zo'n beetje lastig vallen. En weer richting hotel, onderweg nog wat boek, muziek en kunstwinkeltjes langs. Kortom nu de indrukken maar eens laten zakken. Wat opvalt is dat kerken hier zichtbaar zijn, kleine kerken vaak, meestal ook met zichtbare projecten daar aan gekoppeld, een open huis, een cafe, een klein winkeltje, mensen op straat die de straat vegen met op hun vest: Jesus saves. Veel om van te leren!
Vandaag de stad verkennen ofwel de toerist uithangen. Vanuit het hotel de stad in gelopen richting "The Waterfront". Een mooie plek aan het water met oude en nieuwe boten en hippe restaurants. Lekker geluncht met een mix van miereneter (erg aan te bevelen!), een of ander rund en struisvogel. Het is wel gek om zo hier te zijn, op een plek in Afrika waar Westerse invloeden zo aanwezig zijn. Als je Afrikaanse huizen ziet in de stad herken je daar boven de veranda's ook de Nl klokgevels in. Vervolgens naar de Tafelberg, helaas was de lift naar boven gesloten en vonden we 3 uur lopen naar boven wel veel. Teruggelopen naar de binnenstad. Maf om zo door de wijken te lopen. Een wijk met fraaie huizen en tuinen maar verschrikkelijk beveiligd. Nog even een organic shop in waar ze zelfs biologisch hondenvoer verkochten! Op naar een park waar de eekhoorns en duiven je zo'n beetje lastig vallen. En weer richting hotel, onderweg nog wat boek, muziek en kunstwinkeltjes langs. Kortom nu de indrukken maar eens laten zakken. Wat opvalt is dat kerken hier zichtbaar zijn, kleine kerken vaak, meestal ook met zichtbare projecten daar aan gekoppeld, een open huis, een cafe, een klein winkeltje, mensen op straat die de straat vegen met op hun vest: Jesus saves. Veel om van te leren!
06 oktober 2010
Kaapstad 2010
Donderdag 14 oktober vertrek ik - en met mij anderen- naar Kaapstad voor de Lausanne conferentie 2010 over evangelisatie.Op dit blog houd ik regelmatig mijn ervaringen bij.
Meer info over de conferentie vind je op:
http://www.lausanne.org/cape-town-2010
Meer info over de conferentie vind je op:
http://www.lausanne.org/cape-town-2010
Abonneren op:
Posts (Atom)